امنیت ملی برای هر کشور و نظامی به منزله تلاش در جهت حفظ و مصونیت در مقابل خطرات داخلی و خارجی است و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران برای مسئولین نظام در درجه اول اهمیت و اولویت تمام برنامه ها و سیاست هاست.منطقه خلیج فارس یکی از استراتژیک ترین و مهم ترین مناطق جهان است به این دلیل که در تعریف منافع ملی کشورهای قدرتمند جهان، دارای جایگاه و اهمیت ویژه ای است. این منطقه از لحاظ منابع نفتی و وابستگی جهان صنعتی غرب به آن از اهمیت فوق العاده ای برخوردار گردیده است و این اهمیت تا بدان جاست که همیشه بزرگ ترین و قدرتمندترین کشور جهان سعی نموده است حضور خود را در این منطقه تقویت وگسترش نمایید و در این راستا ایلات متحده پس از خروج بریتانیا در دهه ۷۰ میلادی، بطور صریح وارد منطقه گردید و نهایتا در حین بحران کویت و اشغال آن توسط عراق، با مجوز شورای امنیت، به همرام متحدین غربیش، حضور خود را در منطقه گسترش داد و حتی پس از شکست و اخراج عراق از کویت، آمریکا حاضر به ترک منطقه نشده، همچنان حضور خود را در منطقه تقویت و حفظ نموده است تا از منافع خود و متحدین غربیش محافظت نماید. و چون خلیج فارس به عنوان مرز جنوبی کشور جمهوری اسلامی ایران و شاهراه حیاتی اقتصاد ایران اهمیت فوق العاده ای برای کشورمان دارد و به عنوان حیاط خلوت آن محسوب می شود فلذا حضمر گسترده نظامی آمریکا در منطقه به منزله تهدیدی برای منافع و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران محسوب می گردد. چرا که دو کشور پس از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹/۱۳۵۷ در ایران، به دو دشمن تبدیل شدند و حضور کشور قدرتمند آمریکا در منطقه می تواند یک تهدید جدی و بالقوه برای ایران محسوب گردد. فلذا پژوهش حاضر درصدد است تا به این پرسش اصلی پاسخ گوید که "حضور آمریکا در خلیج فارس در دهه ۹۰ چه تهدیداتی را برای جمهوری اسلامی ایران موجب شد و استراتژی ایران در قبال این تهدیدات چه بوده است؟". در همین راستا در پی اثبات این فرضیه احتمالی است که: به نظر می رسد که جمهوری اسلامی ایران در برابر حضور نظامی آمریکا در خلیج فارس اقدام به اتخاذ استراتژی "بیطرفی مثبت" نموده است. و البته برای اثبات فرضیه مذکور و پاسخ به سئوال اصلی، سئوالات فرعی دیگری مطرح گردید که در فصولی به آنها پاسخ داده شده و به همین جهت به استراتژی های امنیتی گوناگون - اهمیت منطقه خلیج فارس از زوایای مختلف - اهداف و استراتژی های آمریکا در منظقه پرداخته شد و نهایتا در جهت اثبات فرضیه با تعریف و تبیین استراتژی مذکور، با ذکر نمونه و شواهدی به اتخاذ این استراتژی از سوی مسئولین کشور پی برده شد.
دانش آموخته و همکار آموزشی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام / نمایندهٔ مردم ولایت غزنی در دوره شانزدهم (پارلمان افغانستان) / رئیس دانشگاه خاتم النبیین (ص) کابل
عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی