مسئله اصلی این تحقیق، بازخوانی روششناختی الگوهای موفق مطالعات اجتماعی دین متفکران مسلمان، در مسیر دستیابی به مدلسازی نظری و الگوی روششناختی بدیل است. این نوع تحقیقات درجه دوم، میتواند زمینهساز بسط گفتمان علوم انسانی اسلامی و توسعه الگوهای جایگزین مطالعات اجتماعی دین غربی باشد. الگوهایی که از سوگیری منفی علیه دین، ارزشهای عرفیگرایانه، پیشفرضها و پیشداوریهای ناسازگار با دین، انواع تقلیلگرایی و تحویلگرایی و مبانی هستیشناختی و معرفتشناختی غیردینی رنج میبرند. برای این هدف، مجموعه متون روایت فتح، نوشتههای آوینی در رابطه با دفاع مقدس، به عنوان یک نمونه موفق در شناخت پدیدههای اجتماعی دینی، مورد مطالعه قرار گرفت. برای استخراج الگوی روششناختی آوینی از روش چندروشی ترکیبی شامل روشهای تحلیل منطقی، دادهبنیاد و تحلیل مضمون مبتنی بر ابزار گردآوری مطالعه کتابخانهای استفاده و در نهایت روششناسی ایشان در سه لایه بنیانهای معرفتی، الگوی نظری و دستورالعملهای روششناختی استخراج شد. یافتههای تحقیق نشان میدهد: مکتب روششناختی آوینی، روش «حقیقتگرایی اشراقی» است که روش گردآوری اطلاعات وی، روش «سلوک حضور و اشراق»، روش تحلیل دادههای وی، روش «تفکر آیهای و تحلیل تأویل مناسکی» و روش بیان یافتههای وی در مطالعه دفاع مقدس، روش «روایت و دعوت» است. این ابعاد روششناختی، الگوهای بدیع و بیسابقهای را برای مطالعه پدیدههای اجتماعی دینی مبتنی بر «روشیابی فطری و اقتضائی» فراهم کرده است. براساس این تحقیق پیشنهاد میشود، ضمن توسعه و کاربردی سازی بیشتر روش بدست آمده از این تحقیق، زمینه رسمیت یافتن آن با تدوین کتب روش شناسی علوم انسانی اسلامی فراهم شود. همچنین این تحقیق میتواند مقدمه تدوین نظریه اجتماعی آوینی در تحقیقات بعدی قرار گیرد.
دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام
استادیار گروه فرهنگ و ارتباطات دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام