چکیده

در عصر جهانی شدن و افزایش فزاینده وابستگی‏های متقابل میان کشور‏ها، ایجاد روابط راهبردی و حرکت به سمت ائتلاف سازی جهت تامین منافع مشترک از اهمیت بالایی برخوردار شده است. روابط راهبردی ایران و چین بعنوان دو کشور تمدنی در قرن بیست و یکم می‏تواند گام موثری در مواجهه با چالشهای سطح منطقه‏ای‏ و جهانی محسوب شود. در این پایان نامه در پاسخ به این سوال اصلی که ظرفیت‏های تمدنی در شکل گیری روابط راهبردی ایران و چین دارای چه نقشی می‏باشد ؟ این فرضیه مورد آزمون قرار گرفت که ظرفیت‏های تمدنی دو کشور آسیایی ایران چین مانند: داشتن روابط تاریخی – تمدنی کهن، روابط فرهنگی و گردشگری از یک سو و روابط تجاری، اقتصادی، امنیتی و سیاسی از سوی دیگر نقش تعیین کننده‏ای‏ در شکل دهی به روابط راهبردی دو کشور در دست یابی به اهداف و منافع مشترک در سطح منطقه‏ای‏ و جهانی دارد و سند راهبردی ۲۵ ساله بیانگر روابط راهبردی دو کشور در بهره گیری از این ظرفیت‏های تمدنی در افق آینده می‏باشد که می‏تواند تا سطح ائتلاف سازی ادامه یابد.

دانش آموخته

• محمود شفیعی اسفیدواجانی

  مریجی

استاد راهنما

• محمد ستوده آرانی

  دانشیار گروه مطالعات سیاسی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام معاون آموزش و فرهنگی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام

استاد مشاور

• احمد رهدار

  عضو هیات علمی گروه مطالعات سیاسی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام