چکیده

این نوشتار بر اساسی دینی و طی قیامی فطری نوشته شده است. در این نوشتار سعی شده تا از زمینه ی اطلاعاتی و ایمانی ایرانی- اسلامی، دستگاه و نرم افزاری باز، جمع گرا، واقع گرا و اکنون گرا تولید شود که طی آن دستگاه حکمت ایمانی شبهات، تیرگی ها و فشار های دستگاه فوکویی را بازآفرینی کرده و حل کند. نقد فلسفه ی پساساختارگرا با تأکید بر فوکو می تواند وجهی از تحقق یا بابی برای ورود به فلسفه ی عملی اسلامی باشد. این نوشتار اراده و سعیی کوچک و ناقص جهت خودشناسی تاریخی است و عملا شیوه ای از پایان نامه نویسی را پیشنهاد می کند که تمام مفاهیم وسازه های آن در جهت تولید و بسط جمعی فرهنگ ایمانی برای بسط اسلام در جهان بهینه شده باشد. غربال گری آخر الزمانی تنها راه تولید نوعی از علوم انسانی است که می تواند جبهه ی شاهدان غلبه ی فرهنگ اسلامی بر فرهنگ کفر را سامان دهد. با توجه به ارجاع شخصی - شکلی روش فوکو به شخصیت نا تمام فرهنگی اش، در مواجهه ی با فوکو با نقصان روش روبرو شدیم؛ لذا این پایان نامه تلاشی - هر چند نا تمام - برای پایه ریزی یک روش در مواجهه با روش به غایت انضمامی فوکو است که طی آن به جهت شکل انضمامی اش - شاکله ی نگارنده در جدال با شکل بندی اندیشه ی فوکو نمایان می شود. کلمات کلیدی: ایمان- دستگاه - فطرت- اکنون- انقلاب اسلامی- جنگ نرم- علوم انسانی دینی- فوکو.

دانش آموخته

• محمدجواد ایزدپناه

استاد راهنما

• سید محمد حسین هاشمیان

  دانشیار و مدیر گروه مدیریت راهبردی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام

استاد مشاور

• حسن عبدی

  دانشیار گروه فلسفه و کلام دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام