چکیده

یکی از مهم‌ترین نهادهای سیاسی که امکان رقابت و مشارکت سیاسی مشروع و قانونمند را به وجود می‌آورد احزاب سیاسی هستند، احزاب سیاسی ملازم با مردم‌سالاری، حلقه مفقوده و واسطه بین مردم و کارگزاران و تصمیم گیران سیاسی بوده و می‌توانند وضعیت تحزب را در کشورهای درحال توسعه ایجاد کنند. احزاب عمده‌ترین نهاد برای نهادمندی سیاسی در جوامع بوده و با چندین کارکرد مهم در خدمت نظام سیاسی هستند از یک‌سو به تضادهای موجود در جامعه مشروعیت می‌بخشند و جایگاه آن‌ها را در مناقشه عمومی مشخص می‌کنند و از سوی دیگر از طریق کاهش تضادها و دفع آن‌ها به ثبات سیاسی کمک می کنند و با کارویژه جامعه‌پذیری، مشارکت سیاسی نهادینه را در جامعه گسترش می دهند. از اهداف اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران افزایش مشارکت سیاسی فعال شهروندان ازلحاظ کمی و کیفی است که این امر با نهادینه شدن تحزب امکان‌پذیر است. الگوی مطلوب تحزب بر اساس فهم درست از حزب و وضعیت تحزب در ایران با توجه به شرایط و ویژگی‌های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی –اجتماعی موردتامل قرارگرفت.در این تحقیق با استفاده از چهار چوب نظری تلفیقی یعنی روش اسپریگنز در کتاب فهم نظریه¬های سیاسی که در گام اول شناسایی وضعیت تحزب و درگام دوم تبیین علل ضعف تحزب با کمک روش تحقیق تاریخی و درگام سوم ارائه الگو با استفاده از ادبیات الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت در قالب مبانی، آرمان ، رسالت ، افق ، تدابیر ارائه شد که در گام چهارم تدابیر و راهکار عملی رسیدن به تحزب مطلوب طرح گردید تا مشارکت سیاسی در قالب تحزب نهادینه شود.

دانش آموخته

• ابوالفضل غفاری

استاد راهنما

• محمدتقی آل سید غفور

  عضو هیات علمی و مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام نماینده مردم شوشتر در دوره اول مجلس شورای اسلامی

استاد مشاور

• احمد رهدار

  عضو هیات علمی گروه مطالعات سیاسی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام