مساله مهم در جهان امروز که تمامی ملل و دول دنیا را به خود مشغول داشته است؛ را تنها میتوان دغدغه برای حفظ استقلال و بقای خود دانست. سایر مسایل از قبیل رفاه و تأمین آسایش مردم به ردیفهای بعدی اهمیت سقوط کرده است. امروزه بیش از هر زمان دیگری خود را در محیطی ناامن حس میکند. اگر در گذشتهای نه چندان دور حس عصبیت قومی و سپس دین مشترک و بعد از چندی حس ناسیونالیسم میتوانست به انسان اطمینان بدهد که از امنیت و پشتوانهای قوی حمایت دیگران برخوردار است؛ امروزه تمامی مرزهای اطمینان و امنیت در هم شکسته شدهاند و انسان خود را در وانفسای تنهایی در مییابد. جهانی شدن یا تشکیل دهکده جهانی که برخی آن را به عنوان غایت آرزوی بهینه برای بشر میدانند؛ تمامی کشورها و جوامع انسانی را با چالشهای جدی و پر مخاطره رو برو کرده است. بحران هویت، بحران مشروعیت دول، ایجاد دو دستگی در جوامع، تشدید همبستگی های قومی و ...؛ تنها بخشی از مسایلی هستند که جهانی شدن آنها را بوجود آورده است. صاحبان قدرت در این زمان با در دست داشتن تمامی امکانات، صنایع نظامی، صنعت برتر جهان و... با استفاده از تبلیغات و برنامههای عامه پسند توانستهاند خود را به عنوان نیروی برتر و فرهنگ ممتاز بشری در اذهان به خصوص جوانان جای دهند. هر کشوری امروزه برای رویارویی با چالشهایی که روند جهانی شدن؛ برایش بوجود آورده است نیاز به راهکارها و مدیریت بحران دارد. ایران نیز به عنوان یکی از کشورهای جهان سوم که علاوه بر تمامی مسائل این گونه کشورها؛ با اغلب کشورهای صاحب قدرت نیز، اختلافات اساسی دارد و منافع متضادی از منافع آنها برای خود تعریف کرده است؛ با مشکلات مضاعفی رو برو میشود. مشکلات امنیتی از جمله مهمترین دغدغههای این کشورها میباشد. امروزه شکل و شمایل مسایل امنیتی نیز با گذشته تفاوت اساسی کرده است و بیشتر جنبه نرم افزاری پیدا نموده است. در این نوشتار سعی شده است که چالشهایی که جهانی شدن برای کشورهایی مانند ایران به وجود می آورد و راهکارهایی رویارویی با آنان توضیح داده شود.
دانش آموخته و همکار آموزشی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام / نمایندهٔ مردم ولایت غزنی در دوره شانزدهم (پارلمان افغانستان) / رئیس دانشگاه خاتم النبیین (ص) کابل
دانشیار گروه مطالعات سیاسی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام معاون آموزش و فرهنگی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام