چکیده

این رساله به دنبال پاسخگویی به این پرسش اصلی بود که " نقش بیوتکنولوژی در ارتقای امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران چیست؟" پاسخ احتمالی به سوال فوق این بود که " افزایش توانمندی های اقتصادی، دفاعی و امنیتی منجر به ارتقای امنیت ملی می شود. مزیت های اقتصادی، کشاورزی، پزشکی، نظامی – دفاعی وغیره بیوتکنولوژی باعث می شود جمهوری اسلامی ایران به توانمندی های بالایی برسد که ارتقای امنیت ملی را به دنبال دارد." با استفاده از چارچوب نظری ساختار – کارگزار به اثبات فرضیه فوق پرداخته شد. برای آنکه کشوری بتواند در عرصه بین الملل بازیگری پرتوان و موثر باشد، باید قدرتمند باشد؛ یکی از مولفه های قدرت توانایی های علمی و تکنولوژیکی است. بیوتکنولوژی به عنوان یکی از هفت دانش صنعتی جهان، موجبات قدرتمندی دارندگان آن را فراهم می کند. ماهیت چند منظوره بیوتکنولوژی و کاربردهای کشاورزی، پزشکی، زیست محیطی، دفاعی – نظامی آن باعث بهره وری های متعدد اقتصادی و امنیتی می شود که تقویت این ابعاد تحکیم امنیت ملی کشورها را به دنبال دارد. جمهوری اسلامی ایران، با تعریف اهداف بلند مدت برای خود، قدم در راه توسعه و قدرتمندی گذاشته است. رسیدن به توسعه بلند مدت، بدون استفاده از مزایای بیوتکنولوژی ناممکن است. سودآوری های اقتصادی آن در ابعاد مختلف وجهی از مزیتهای بیوتکنولوژی است. ضمن آنکه جنگهای آینده، جنگهای بیولوژیک است که کشورهایی که به دفاع بیولوژیک مجهز نباشند، آسیب پذیری بسیاری دارند. موقعیت مهم و حساس ایران در منطقه ایجاب می کند که ایران از بیوتکنولوژی و ابعاد متعدد آن، برای قدرتمندی خود استفاده کرده و از فرصت های بین المللی خود سود کافی را برده و محدودیت های بین المللی اش را به حداقل برساند. این قدرتمندی، تقویت امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را به دنبال دارد.

دانش آموخته

• صدیقه خراسانی

استاد راهنما

• نجف لک زایی

  استاد گروه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم، رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

استاد مشاور

• غلامحسین فروغی