پائولو کوئلیو نویسنده و رمان نویس نامدار برزیلی است که افکار او به عنوان یکی از عرفانهای نوظهور در ایران مطرح گردیده است. برخی او را کیمیاگر واژهها میدانند و برخی دیگر پدیدهای عامه پسند. آثار او از پرخوانندهترین کتابهای دو دهه اخیر در سطح جهان بوده است. کتابهای او به ۵۶ زبان ترجمه شدهاند و خوانندگان بی شمار او از ۱۵۰ کشور از فرهنگها و اعتقادات مختلف میباشند. آثار او در ایران در بین دانشجویان بیشترین خوانندگان را دارد. به عنوان یک محقق اجتماعی این سوال به ذهن میرسد که با توجه به نظام اسلامی حاکم بر ایران و پذیرفته شدن دین اسلام از سوی قاطبه مردم چرا آثار نویسندگانی این چنینی که از خاستگاه غیر اسلامی برخاسته است در جامعه اسلامی ایران با استقبال زیادی مواجه می شود. از این جهت سوال اصلی در این تحقیق عبارت است از: چه زمینهها و عواملی باعث گسترش آثار کوئلیو در ایران شده است؟ روش ما در این تحقیق توصیفی - تحلیلی است که گردآوری دادهها به صورت اسنادی میباشد. البته از تکنیک مشاهده و مصاحبه با کارشناسان به عنوان روش مکمل استفاده شده است. برخی از نتایج این تحقیق عبارت است از آثار کویلیو اولین بار در سال ۱۳۷۴ وارد ایران شد. حدود ۶۷ ناشر و ۵۴ مترجم به ترویج آثار او پرداختند که نقش آرش حجازی از بقیه پررنگ تر میباشد. در بخش زمینهها، در قالب: آلف) زمینه های معرفتی و ب) زمینههای فرهنگی اجتماعی بحث شده است و در بخش عوامل علاوه بر فعالیت گسترده ناشران و مترجمان او در ایران، سفر ده روزه کویلئو به ایران، حمایتهای دولتی در دوران اصلاحات، استفاده تبلیغی از فضای مجازی، عوامل درونی و محتوایی موجود در آثار به عنوان برخی عوامل گسترش آثار او در ایران مورد بررسی قرار گرفته است.
ریاست دانشگاه و استاد گروه علوم اجتماعی دانشگاه باقرالعلوم (ع)
دانشیار و مدیر گروه مدیریت راهبردی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام