پرسش اصلی رساله حاضر، علل و زمینههای اجتماعی ظهور و ترویج جریانهای عرفاننما در دو دهه اخیر ایران میباشد. در حالی که در دههاخیر در دنیا شاهد گسترش جنبشهای نوپدید دینی هستیم، کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و جریانات معنوی و عرفانی مختلفی، در کشور شروع به فعالیت و جذب پیرو کردهاند. حال سئوال اساسی این است که چه زمینههای اجتماعی باعث شده است که مردم نسبت به این جریانات عرفاننما تمایل پیدا کرده و جذب آنان شوند. برای بررسی این امر در این تحقیق، ضمن بهرهگیری از منابع دست اول این جریانات، سعی شده است که از پیمایش و تحقیقات انجام شده در این زمینه استفاده شود. ضمن آنکه از مصاحبه موردی با پیروان این جریانات نیز بهره گرفته شده است. علاوه برآن، مصاحبه افراد متخصص در این حوزه، نیز بسیار میتواند در این زمینه رهگشا باشد که ما در این تحقیق حتی الامکان از آن بهره بردیم. هرچند زمینههای موجود در این جریانات که در این رساله به آنها اشاره شده است، زمینهای اجتماعی حساب نمیشود، اما نشاندهنده این است که محدودیت و یا نبود این زمینه در اجتماع ایران، باعث گرایش مردم به این جریانات عرفاننما میگردد. دلائلی چون نیاز فطری بشر به معنویت و عدم پاسخگوئی مناسب، عدم ارائه کارکردهای مختلف دین اسلام، عدم نهادینه شدن هنجارهای جنسی، موسیقی، سبک جدید زندگی مردم ایران، دلائل سیاسی، حاکم شدن وضعیت ناهنجاری و گسترش رسانههای جمعی را میتوان از جمله دلائل گرایش روزافزون مردم به این جریانات عنوان نمود. کلید واژهها: دین، عرفان، فرقه، جنبش نوپدید دینی، معنویت، عرفاننما، گونهشناسی جریانات عرفاننما، زمینههای اجتماعی.
استاد گروه مطالعات فرهنگی و ارتباطات دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق