از دیرباز زبان به عنوان ابزاری برای نقل و انتقال معنی به کار میرفته است، بدین جهت، بحث از معنی و انتقال صحیح آن به دیگری ، از آغاز تا به امروز، اندیشه بشر را به خود معطوف داشته و انسان پیوسته در جستجوی روشی مناسب برای کشف معنی، تلاشهای گسترده ای را انجام داده است. این تحقیق با بررسی اجمالی دیدگاه هرمنوتیستها و عالمان اصول در مبحث تعین معنای متن آغاز می شود و در ادامه، به بررسی متمرکز و مقایسه دیدگاههای پل ریکور، هرمنوتیست شهیر معاصر با دیدگاههای شهید صدر از برجسته ترین اصولیان زمان حاضر پرداخته می شود. در نهایت روشن میشود که دیدگاههای قائل به تعیّن معنای متن، بهرغم اختلافهایی که میانشان وجود دارد، در این امر با یکدیگر اتفاق نظر دارند که هدف از فهم متن، درک و کشف مراد مولف بهصورت معتبر است. از دیدگاه هرمنوتیک رمانتیک، مسیر رسیدن به این معنای متعیّن با بازسازی ذهنیت و زندگی مولف در مفسر میسر میشود و نزد اصولیان این امر با توجه به سیره مستقر بین انسانها که ظاهر کلام یکدیگر را وافی به مقصود قلمداد کرده اند، امکانپذیر میشود. در این بین هرمنوتیک پل ریکور که به دنبال رهایی از ورطه نسبیتگرایی بود، نسبت به هرمنوتیک فلسفی به ویژه گادامر، گامی به جلو محسوب میشود، اما به نظر میرسد اگر مراد وی از فاصلهمندی و استقلال متن از مولف، به قطع کامل متن از مراد مولف بینجامد، نتیجهای جز نسبیتگرایی در معنی و عدم تعین به دنبال نخواهد داشت؛ این در حالی است که شهید صدر و دیگر اصولیان، هم جایگاه رفیعی برای مولف به مثابه خالق متن، قائل هستند؛ هم جایگاه متن را به مثابه امری عینی و حامل پیام مولف، پاس میدارند؛ و هم موقعیت مفسر را به عنوان کسی که با اتخاذ روشی عرفی و اصول زبانی، در پی کشف مراد مولف و دستیابی به فهمی معتبر از متن است، محفوظ میدارند.
دانشیار گروه فلسفه و کلام دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، مجلس خبرگان رهبری، هیات موسس دانشگاه آزاد اسلامی و ...
عضو هیات علمی گروه فلسفه علوم انسانی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه