چکیده

این مقاله، با عطف توجه به الاهیات عملیِ سنتِ شیعی و جایگاه «رنج وجودی» در آن، می‌‌کوشد مدلی از هویت مشترک دینی و انسجام اجتماعی مبتنی بر «یاد رنج وجودی» در درون و در میان ادیان ابراهیمی و حتی غیرابراهیمی را پیشنهاد نماید. رنج وجودی و رهایی‌بخش که نمونۀ تاریخی آن را می‌‌توان در آلام پیامبر خاتم9 و اهل بیت: مشاهده کرد رنجی است خاتم و کمال‌یافته (به‌لحاظ تاریخی) که کمال آ ن را می‌‌توان در چهار عنصر اجتماعی بودن، عقلانی‌بودن، احساسی‌بودن، و وجودی‌بودن مشاهده کرد. یاد چنین رنجی که در گذشته رخ داده، می‌تواند راهی باشد مشترک، برای همزیستی اجتماعی و بین الادیانی در زمان کنونی، برای دوری گزیدن و رهایی از رنج‌‌های انسانی در حال و آینده، و برای تقریب افق‌‌های مشترک معنایی از زندگی. کلیدواژه‌ها: رنج وجودی (رنج برای)؛ رنج از؛ یاد آرام‌‌بخش؛ شورِ نفسانی و انسجام اجتماعی.

فایل مقاله :

• JPT_Volume-14_Issue-54_Pages-2-261.pdf

استاد

• حبیب الله بابایی

  عضو هیات علمی گروه مطالعات تمدنی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی / رئیس میز مسائل اجتماعی و سیاسی ایران قطب های فکری فرهنگی دفتر تبلیغات