یکی از محورهای اختلاف میان فرقههای اسلامی، مساله صفات الهی است. از میان صفات الهی، صفات خبریه بیش از سایر صفات مورد بحث و اختلاف قرار گرفته است. پرسش اصلی معناشناسانه در حوزه صفات خبری این است که صفات ذات مانند: ید، رِجل و وجه، و صفات خبری فعل، مانند: استوا ، نزول و صعود که در کتاب و سنت آمده است، آیا بر معنای ظاهری خود حمل میشوند، یا باید آنها را تاویل برد؟ یا اساساً علم به صفات خبری را باید به خداوند واگذار کرد؟ پاسخ وهابیت ـ به تبعیت از ابنتیمیه ـ انکار شدید تاویل و تفویض است. آنها سپس برای فرار از محذور تشبیه و تجسیم، ضمن اصرار بر تحفظ بر معنای ظاهری این صفات، از نظریه تفویض کیفیت دفاع میکنند. براساس این نظریه، افزون بر حمل صفات خبری بر معنای ظاهری، کیفیت نیز برای صفت ثابت میشود، اما مدعی هستند که ما علم به کیفیت نداریم. این تلاش وهابیت برای گریز از محذور تشبیه و تجسیم راه به جایی نبرده و هرگز مشکل تجسیم را حل نخواهد کرد.
اینجانب سید مهدی علیزاده موسوی، در شهر قم در خانوادهای روحانی به دنیا آمدم. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در قم گذراندم و پس از سیکل در سال ۱۳۶۲ به حوزه علمیه قم وارد شدم و در مدرسه مبارکه رضویه مقدمات را گذراندم. همزمان با تحصیل در حوزه علمیه دروس دبیرستان و سپس دانشگاه را