چکیده

مقاله حاضر با این فرض که بین گفتمانهای سیاسی مختلف و کنشهای خیرخواهانه نحوی رابطه دوسویه وجود دارد این پرسش را مطرح میکند که نهادهای خیریه در ایران با چه آ سیبهایی روبه رو هستند و چگونه میتوان شاهد ارتقای کمی و کیفی آنها بود نظر به جداول و شاخصهای جهانی، ایران با توجه به گذشته باشکوه خود از جایگاه مناسبی در عرصه کنشهای خیرخواهانه در ا شکال و اق سام متفاوت آن برخوردار نیست. ازاینجهت در مقاله حا ضر کو شیده می شود ضعفها و آ سیبها برجسته شوند. اقتضای بحث این است که اولا۰ مفاهیم همسو و مشترک در ادبیات بومی و جهانی ناظر بر نهادهای خیریه و همچنین تاریخچه ای از کنشهای خیرخواهانه در تاریخ ایران توضیح داده شود و دوم به آسیب شناسی و ارائه پیشنهاد پرداخته شود. به زعم مقاله حاضر نهادهای خیریه در طول تاریخ ایران به حسب گفتمانهای سیا سی مختلف در سه شکل متفاوت موقوفات، انجمنهای خیریه و سازمانهای مردم نهاد وجود داشته اند که البته رابطه این سه، عموم و خصوص مطلق هست. این مقاله با مشارکت ولی محمد احمدوند نوشته شده و در دومین همایش ملی خیر ماندگار (مطالعه و ارزیابی امور خیر در ایران با تمرکز بر چالش های نیکوکاری در ایران امروز)، تهران، بنیاد خیریه راهبری آلاء، ارائه شده است.

دانش آموخته

• رضا خراسانی