چکیده

این مقاله با مشارکت محسن اکبری نگاشته شده است. يكي از مهم ترين و معروف ترين قواعد فلسفي، قاعده الواحد است. گرچه همواره برخي متكلمان با اين قاعده سرناسازگاري داشته اند، ولي حكماي اسلامي اعم از مشاء ، اشراق و متعاليه، به قاعده مذكور با ديد تسالم نگريسته اند. قاعده الواحد ميان حكماي اسلامي مسئله اي مبرهن است؛ بنابراين اصل آن مسلم مي باشد؛ هرچند اختلافاتي در مفاد آن ديده مي شود. حكما معتقدند اگر مبادي تصوري مسئله درست تصور شود، تصديق به آن امري ضروري خواهد بود. كساني كه توانسته اند مبادي تصوري آن را به درستي تبيين كنند، اين مسئله را روشن يا دست كم نزديك به بداهت دانسته اند؛ يعني بايد سه مفهوم بسيط، معيت و صدور، درست تبيين شود. البته در چگونگي تبيين قاعده الواحد و مفاد آن اختلاف هايي ميان آنها ملاحظه مي شود ، ولي اصل قاعده مورد قبول همه آنهاست. در مقاله حاضر برآنيم نظر دو حكيم عصر حاضر، علامه جوادي آملي و علامه مصباح يزدي را با اختلاف نظرهايي كه ميان ايشان دراين باره هست، تبيين كنيم.

فایل مقاله :

• مقایسه-دیدگاه-جوادی-آملی-و-مصباح-یزدی-درباب-قاعده-الواحد.pdf

دانش آموخته

• ناصر جعفری پور