چکیده

از همان زمانی که واژه «جمهوری اسلامی»، در انقلاب شکوهمند اسلامی سال ۱۳۵۷ بر سر زبان ها افتاد و امام خمینی(ره)، آن را به عنوان حکومت آینده ایران برگزید، سئوالاتی در مورد ماهیت این «جمهوری»، و سازگاری «جمهوریت» و «اسلامیت» پیدا شد. در سال های اخیر که نظریه پردازان اصول گرا، اسلامیت نظام را با ولایت انتصابی فقیه تعریف می کنند، شبهات در این باره بیشتر شده است. اصول گرایان شبهه دیکتاتوری انگاری نظام ولایت انتصابی را رد کرده، آن را نظامی مردم سالار، با مبانی خاص می دانند و از آن به «مردم سالاری دینی» تعبیر می کنند؛ این مقاله در پی بررسی مبانی مردم سالارانه این نظام است.

دانش آموخته

• حسین ابوالفضلی