تفاوت زن و مرد همواره از ابعاد گوناگون مطمح نظر دانشمندان علوم مختلف بوده است. در این مقاله سعی بر این است با ارائه یک نظریه، تفاوتهای زن و مرد را به یک تفاوت محوری ارجاع داد؛ تفاوتی که تبیین و توجیه مناسبی برای سایرتفاوتهاست و آن، تفاوت در نقش عشقی زن و مرد است. اثبات نظریه از طریق بازکاوی ماهیت عشق است. عشق صفت الهی است. عشق الهی مظاهری دارد . عشق در زن و مرد تجلی و ظهور دارد. عشق امری متضایف است و عاشق و معشوق میخواهد. مرد، عاشق است و زن، معشوق. ادعایی که این مقاله در صدد اثبات و تبیین آن است اختصاص نقش عاشقی به مرد و اختصاص نقش معشوقی به زن است . این امر توجیه مناسبی برای سایر تفاوتهای تکوینی و تشریعی به دست میدهد. تفاوت در نحوه آفرینش زن از نظر جسمی و روانی همچون ظرافت و لطافت در اندام پوست، مو، صدا، احساسات، عواطف، خودآرایی، حس تجمل، حیا، حجاب، غیرت، تعدد زوجات، مهریه و ... با نقش معشوقی زن هماهنگ است . این مقاله در کنفرانس سالانه رویکردهای نوین پژوهشی در علوم انسانی، تهران، موسسه ایده پرداز پایتخت ویرا، ارائه شده است.
بیوگرافی استادیار گروه معارف اسلامی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه خوارزمی تحصیلات دانشگاه باقرالعلوم، قم، ایران دکتری مدرسی معارف، گرایش مبانی نظری اسلام ۱۳۹۰ پایاننامه: معنای زندگی از دیدگاه ملاصدرا دانشگاه باقرالعلوم، قم، ایران کارشناسی ارشد فلسفه و کلام اسلامی ۱۳۸۳ پایاننامه: تأثیر فلسفه در آثار تفسیری ملاصدرا دانشگاه مفید، قم، ایران کارشناسی فلسفه