چکیده

در این مقاله دیدگاه های پیتر برگر در عرصهٔ سیاستگذاری بیان شده است. براساس دیدگاه او، که معتقد است سه فرایند برونی سازی،عینی سازی،و درونی سازی، به شکل دیالکتیکی فرهنگ را می سازد، میتوان دیالکتیک این گزاره های متناقض را به کمک سلسله روندهای منطقی توضیح داد و آن ها را به منزلهٔ ظرفیت و دلالت نظریهٔ فرهنگی برگر در عرصهٔ سیاستگذاری به شمار آورد. این روندهای منطقی عبارت اند از نمونه سازی، نهادینه کردن، جامعه پذیری و مشروعیت. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که زبان و نمونه سازی ظرفیتی است که تبیین کنندهٔ برونی سازی در عرصهٔ سیاستگذاری است. نهادسازی ظرفیت عینی سازی را در عرصهٔ سیاستگذاری نشان می دهد و جامعه پذیری و مشروعیت بخشی به سیاست ها نیز از ظرفیت های درونی سازی به شمار می رود. از منظر برگر، موفق شدن یا نشدن در سیاستگذاری، دلیل هماهنگ بودن یا نبودن این ظرفیت ها در این چرخهٔ دیالکتیکی است.

فایل مقاله :

• ظرفیت-ها-و-دلالت-های-نظریه-فرهنگی-برگر-در-عرصه-سیاستگذاری-فرهنگی.pdf

دانش آموخته

• سید عباس حسینی