چکیده

اگر به معلومات بی واسطه معرفتی رجوع نماییم، در می یابیم که، انسان ها، بدون آنکه به صلح فکر کنند، در صلح زندگیمی کنند و آن را موضوعی کاملا طبیعی وحق خود می دانند. دسترسی به صلح و آرامش و زندگی در صلح و فضای مسالمتآمیز و به دور از تنش ها و جن گها، یکی از بالاترین آمال بشری بوده و هست، تا جایی که بسیاری از فلاسفه و اندیشمندانواسناد بین المللی گوناگون به تبیین و توصیف این مفهوم پرداخته اند، از آنجاکه صلح پیش فرض تحقق حق بر حیات مناسببوده و کیفیت حیات ارزشمند آدمی در گرو بهره مندی از منابع و منافع محیط زیست و تحقق حق بر محیط زیست سالم میباشد و از آن جاکه پیوستگی معناداری میان برقراری صلح ، کیفیت حیات و بهره مندی از محیط زیست وجود دارد بنابراین دراین مقاله به جایگاه صلح و امنیت زیست محیطی جهت تحقق مناسب حق بر حیات پرداخته می شود. این مقاله با مشارکت زهرا طلیعه علیا و صادق زیباکلام در سومین همایش شرق شناسی، صلح و دیپلماسی فرهنگی، فرانکفورت آلمان، دانشگاه امام صادق (ع) - موسسه سفیران مبین، ارائه شده است.

دانش آموخته

• سید عباس پورهاشمی