چکیده

این مقاله در پاسخ به مسألهٔ «رابطهٔ شریعت و سیاست در حکمت متعالیه» با بحث در این زمینه به تبیین تمایزهای چهارگانهٔ (تفاوت در مبدأ و خاستگاه، تفاوت در غایت، تفاوت در فعل، تفاوت در انفعال) این دو مقوله از نظر ملاصدرا می‌پردازد. توجه به تحلیل بحث از منظر رابطهٔ نفس و بدن از نوآوری‌های این بحث است که رابطهٔ شریعت و سیاست همان گونه که خود ملاصدرا تصریح می‌کند، در رابطهٔ نفس و بدن تحلیل شده است. همچنین در ادامه، این بحث از منظر نظریهٔ حرکت جوهری نیز مورد توجه قرار گرفته است. آنچه در مباحث ملاصدرا برجستگی دارد، این است که وی پایان سیاست را آغاز شریعت می‌داند. از همین منظر می‌توان گفت که قدرت‌گیری شریعت، با زمینه‌سازی سیاست و در زمینهٔ سیاست صورت می‌گیرد. تأکیدات بر این موضوع با توجه به بحث رابطهٔ «نفس و بدن» و «شریعت و سیاست» به طور مبسوط آمده است.

فایل مقاله :

• شریعت-و-سیاست-در-حکمت-متعالیه.pdf

استاد

• شریف لک زایی

  عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی