اشتراک دانش دانشگاه باقرالعلوم (ع)
سازوکار دینی کردن علوم
1388,علمی پژوهشی
چکیده
علم دینی، ترکیب و تلفیقی است که هویت هر یک از عناصر آن باقی است و هدف آن، از یک سو، اثر بخشی دین در ساختار و محتوای علم است و از سوی دیگر، جهت دهی به اهداف علوم مورد نظر است. حاصل این ترکیب، تشکیل حقیقتی جدید است که هویت علمی خود را محفوظ داشته و در مقام داوری تن به آزمون تجربه می دهد و از سویی، دارای زیرساخت های دینی و محتوایی همساز با دین است. این دیدگاه با اندیشه های مابعد اثبات گرا سازگار است و در هویت ابطال گزاره ها و قوانین علمی، پیش فرض های دین آن آسیب نخواهد دید. پس از فهم امکان تحقق علم دینی، باید الگو و ساز و کاری برای تحقق این هویت جدید ارائه کرد. صرف پالایش و پیرایش علوم از ملزومات سکولار و یا عرضه علوم بر کتاب و سنت و توهم سره سازی و یا حتی استخراج علوم با روش وحیانی، ادعای امکان علم دینی را محقق نمی کند. ما بر این باوریم که علم دینی، هویتی تولیدی است و مراحل شکل گیری آن پس از دین شناسی، فرضیه سازی، به وادی تأیید یا ابطال تجربی قدم می نهد و دین به عنوان منبع الهام در فرضیه ها و نیز زیرساخت ها و پیش فرض ها، هویتی جدید را شکل می دهد و در این فرایند جهت بخشی کاربردی و ارائه الگوهای علم مطابق با نیاز و اهداف دیندارن بوده و سبب توسعه هر چه بیشتر علوم است.