چکیده

علم دینی، دسترسی بشر به عالم تكوین و تشریع الهی برای رسیدن به سعادت فردی، اجتماعی، تمدنی، دنیوی و اخروی است. فقه حكومتی نیز متكفّل استكشاف و ارائه بُعد تشریعی كنش‌های متدینین است و از این منظر در منظومه علم دینی، نقش بسزایی ایفا می‌كند. علوم انسانی اسلامی نیز به‌عنوان مددكار فقه حكومتی در كنار الهیات و علوم طبیعی، مواد و موضوع استنباط بایدها و نبایدهای كنشگران از سوی فقه حكومتی را فراهم می‌آورد. همچنین علوم انسانی اسلامی مسئول پیاده‌سازی بایدها و نبایدهای ارائه‌شده از سوی فقه حكومتی و سنجش وضعیت موجود با شاخص‌های ارائه‌شده از همان ناحیه است تا كنش‌های كنشگران و زمینه‌های كنش آنها را به وضعیت مطلوب برساند. از طریق این نگاه، تقسیم‌بندی نوینی در حوزه علوم پیشنهاد می‌شود كه انفكاك بین علوم انسانی و فقه حكومتی از بین می‌رود.

دانش آموخته

• عبدالحسین مشکانی