چکیده

این مقاله با مشارکت مهران رضایی و عبدالرحمن باقرزاده نوشته شده است. زمانی که فلسفه غرب در عصر ظلمت به سر می برد، برخی فیلسوفان مسلمان با درک عمیق فلسفه و به کارگیری آن در حوزه اسلامی به نوآوری ‏هایی دست یافتند. علاوه بر این، توانستند بر اندیشمندان ادیان مختلف نیز تاثیرگذار باشند. ابن‏ سینا و ابن ‏رشد را می توان نمونه آشکاری برای تأثیرات مختلف در حوزه یهودیت به حساب آورد. این پژوهش که با شیوه توصیفی-تحلیلى نگارش یافته به واکاوى دیدگاه‏ های ابن‏ سینا و ابن‏ رشد درباره خردورزی در اصول و آموزه های دینی پرداخته و تأثیر آنها را بر ابن‏ میمون یهودی مورد واکاوی قرار می‏دهد. ابن‏ سینا به عنوان فیلسوفی عقل‏گرا توانست مبانی دین را به روش عقلی اثبات نماید و علاوه بر این، ابن‏ رشد به مواردی جزئی‏ تری مانند تأویل نیز پرداخت. در نتیجه، هر یک از ابن‏ سینا و ابن‏ رشد توانستند بر یهودیت به ویژه ابن‏ میمون در ارتباط میان عقل و دین تأثیرگذار باشند.

فایل مقاله :

• تاثیر-فلسفی-ابن-سینا-و-ابن-رشد-بر-ابن-میمون؛با-تاکید-بر-نقش-عقل-در-فهم-متون-دینی.pdf

دانش آموخته

• عباس بخشنده بالی