چکیده

با آنکه دین و دینداری،از ارکان مهم جامعهء ما محسوب می‌شود و در بین افراد،تأثیر پایداری دارد؛اما در سال‌های اخیر،شاهد تغییرهایی در دینداری جوانان هستیم.به همین‌ دلیل،با استفاده از مدلی بومی،به بررسی میزان پایبندی به ابعاد و نشانه‌های دینداری در بین دانش‌آموزان شهر قم پرداخته‌ایم.روش تحقیق پیمایش و ابزار جمع‌آوری داده‌ها،به‌ صورت پرسشنامه است.حجم نمونه،نیز با فرمول نمونه‌گیری کوکران،۷۶۳ نفر برآورد شد.نتایج پژوهش نشانگر این است که میزان پایبندی دانش‌آموزان در ابعاد اعتقادات دینی، اخلاقیات و شرعیات،بیشتر و در عبادت‌های جمعی و فردی و حوزهء ایمان،کمتر است. همچنین دینداری دانش‌آموزان با ترکیب همهء ابعاد و متغیرها،بیشتر به سمت متوسط میل‌ می‌کند؛به طوری‌که دینداری ۳۷/۵ درصد از دانش‌آموزان در سطح متوسط،۴۲/۹ درصد در سطح زیاد و ۱/۶ درصد در سطح کم است.

دانش آموخته

• امیر مجتبی ادیب بهروز