چکیده

هدف از این مقاله، بررسی یکی از استدلال­های فمینیست‏های رادیکال بر جواز سقط جنین است که با نفی الهیات مردسالارانه کتب مقدس گره خورده است. آزادی زنان از ستم مردانه، یکی از مهم‏ترین آرمان‏های فمینیستی است که به ادعای فمینیست‏های رادیکال، شاخصه­ مهم حمایت از این آرمان، آزادی سقط جنین است. رادیکال‏فمینیست‏ها بیش از دیگر گرایش‏های فمینیستی از حق انتخاب زنان برای آزادی مطلقِ سقط جنین دفاع کرده­اند. از نظر مری دیلی، رزماری رویتر و ویت بک، زن در الهیات کتب مقدس جایگاه پست و فرودستی داشته، از نظر جسمی و عقلانی موجودی ناقص معرفی شده است. در این دیدگاه، مردان کنترل‏کننده و مالک زندگی زنان هستند و زنان هیچ حقی درباره جنین­ها و کودکان خود ندارند. به همین دلیل، فمینیست­های رادیکال ضمن انتقاد از دیدگاه الهیاتی کتب مقدس، آزادی سقط جنین را گامی مهم برای رهایی زنان از ستم مردان دانسته، آن را اخلاقی می‌دانند. در مقاله حاضر استدلال این گروه از فمینیست‏های رادیکال بر جواز سقط جنین با روش تحلیلی و علّی مورد بررسی و نقد قرار گرفته است.

استاد

• نرجس رودگر

  استادیار و عضو هیأت علمی جامعه المصطفی العالمیه صلی الله علیه و آله

• علیرضا آل بویه

  عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

دانش آموخته

• زینب کبیری