چکیده

فهم دقیق معانی دقیق واژگان و مفاهیم قرآنی از دغدغه ‎های مهم اندیشمندان قرآن‎ پژوه به‎شمار می‎رود، اما مسائلی همچون اختلاف‌زمان نزول و زمان نگارش متون علمی در حوزه قرآن، اختلاف زبان مقصد و مبدأ، تغییرات معنایی صورت گرفته در واژگان قرآنی، قرآن‎ پژوهان را به اتخاذ روش‎های گوناگونی برای دست یابی به معانی مفاهیم قرآن واداشته است. این پژوهش سه رویکرد کلی را بر اساس ترتیب تاریخی، بررسی نموده است. رویکرد معناشناسی قومی- فرهنگی، در مقایسه با رویکردهای دیگر، از مزیت‎های معنایی کل نگری، موضوع نگری، پرهیز از پیش داوری و فرآیندمداری، علاوه بر مزایای رویکردهای پیشین برخوردار است. این رویکرد توسط دانشمند ژاپنی، توشیهیکو ایزوتسو، در مطالعات قرآنی به کار گرفته شده است. در این پژوهش علاوه بر مقایسه رویکردها، پیش‎فرض‎ها و گام‎های عملی به-کارگیری روش معناشناسی قومی-فرهنگی و تطبیق آن بر مفاهیم قرآنی به گونه‎ای نظام ‎مند بیان گشته است.

فایل مقاله :

• بررسی-تطبیقی-روش-معناشناسی-قومی-ـ-فرهنگی-در-شناخت-مفاهیم-قرآنی.pdf

دانش آموخته

• محمدهادی شریعتی فیروزاباد