چکیده

رهایی و مقاومت به‌مثابه هدف نهایی طرح‌های پژوهشی فوکو، مسئله است که در عین اهمیت، کمتر بدان توجه شده است. این مقاله، پس از توصیف و تحلیل مقاومت از منظر فوکو، به ‌نقد مبنایی آن بر بنیاد برخی مفروضات انسان‌شناسی مفروض در آن پرداخته است. ازآنجاکه سوژه‌زدایی یا نفی سوژه، کانون بحث مقاومت در اندیشه فوکو می‌باشد، مقاومت همچون سوژه بر محور‌های سه‌گانۀ حقیقت، قدرت و اخلاق دوران دارد. مقاومت چون کاربست نیرو، در مقابل قدرت و رژیم حقیقت آن است همچون قدرت دارای دو شکل ایجابی و سلبی است. شکل ایجابی مقاومت، که خارج از چارچوب سلطه به وجود می‌آید، از دید فوکو به ‌صورت زیبایی‌شناسی خود ظهور می‌کند. اما جوهر مقاومت سلبی را نفی و امتناع از انقیادِ حاصل از رژیم حقیقت - قدرت و محدودیت‌های بر سازنده آن، در جهت نیل به رهایی و آزادی شکل می‌دهد که خود به دو صورت نظری و عملی قابل‌تقسیم است.

فایل مقاله :

• بررسی-انتقادی-مقاومت-در-اندیشه-میشل-فوکو.pdf

استاد

• حمید پارسانیا

  استاد حوزه و دانشگاه / عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی