عصر امام عسکری۷ از پر چالشترین عصرهای امامت ائمه: بوده است عصری که نحلههای فکری و مذهبی فراوانی در آن به تبلیغ اندیشههای خود میپرداختند. و امام۷ را مجبور به موضعگیری کرده است. از واضح و آشکارترین موضعگیریها و فعالیتهای امام حسن عسکری۷ در عصر امامت خویش چالش و پیکار با فرقههای انحرافی غیر شیعی و همچنین جریانات سیاسی عصر امامتش مثل: اهل حدیث، ثنویه، معتزله، اشاعره، جاعلان حدیث، قائلان به تجسم و روئیت خداوند متعال، وجود ترکان و سیطره کامل آنان بر دستگاه خلافت عباسی، و برخورد با فتنههای موجود عصر خویش بوده است. فرق انحرافی که بهشدت به دنبال ترویج عقاید و افکار خویش بودهاند. این گروها که از فضای سیاسی موجود آن زمان که مهمترین آن بیکفایتی خلفای وقت عباسی بوده است استفاده میکردند و در حال ترویج و تبیین افکار ضاله خویش بودهاند. اما امام حسن عسکری۷ باوجود همه فشارهایی که از طرف حکومت بر ایشان و اصحابش وارد بود از مبارزه و مقابله با جدی با تفکرات انحرافی پا پس نکشیدند و بهشدت با آنها مقابله کرد و جامعه اسلامی آن روز را بهسوی هدف مقدسی که در پیش داشت و آن هدف معرفی و شناساندن مهدی موعود(عج) و آماده کردن جامعه اسلامی برای ورود به عصر غیبت بود مهیا کرده است. امام حسن عسکری۷ برای مبارزه با اینگونه افکار از راههای متفاوتی مثل: شاگرد پروری، خنثی کردن فتنههای آنان، لعن، نفرین، طرد کردن آنها، بر حذر داشتن اصحاب و شیعیان از همنشینی با آنان، ارتباطگیری با شیعیان از طریق سازمان وکالت و تبیین معارف اسلام حقیقی و نوشتن کتاب در رد عقاید آنان استفاده میکردند.