چکیده

فقه سياسي شيعه، بخشي از فقه عمومي است که از مباني معرفتي مشتري برخوردار است. توجه به تفاوت هاي دونوع عقل گرايي متصلب و تحول پذير در مباني معرفتي فقه شيعه و الزامات و نتايج هر يک، اهتمام محوري مقاله حاضر است. در اين راستا با تفکيک ساختاري دونوع از عقل گرايي در سنت فقهي شيعه، استدلال کرديم که تنها چنان عقل فقهي اي مي تواند مقتضي متحول سازي فقه سياسي از درون گردد که از ظرفيت هاي تکامل پذيري تاريخي برخوردار باشد. در مقابل، هر گونه عقل گرايي در فقه که در مقابل تکامل پذيري قرار گيرد، ابزار مناسبي براي پوياسازي فقه سياسي نخواهد بود. عدم توجه به عقل فقهي تحول پذير و منحصر کردن عقل گرايي در فقه شيعه به عقل متصلب، مهم ترين امتناع در عقل گرايي در حوزه فقه سياسي است و در مقابل، توجه به عقل تحول پذير در وضعيت ماقبل شرع، از اقتضاهاي عقل گرايي در فقه سياسي شيعه است.

فایل مقاله :

• اقتضاها-و-امتناع‌های-عقل‌گرايی-در-فقه-سياسی-شيعه.pdf

استاد

• محمود شفیعی

  عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه مفید