اشتراک دانش دانشگاه باقرالعلوم (ع)
اقتضائات بهره گیری از معنا شناسی ایزوتسویی در مطالعات قرآنی
1398,علمی پژوهشی
چکیده
هدف: محققان در این مقاله بر آن بودند تا با مطالعۀ مبانی نظری روش معناشناسی، نسبت آن را با مبانی اسلامی سنجیده و اقتضائات بهرهگیری از آن را در مطالعات قرآنی کشف کنند. روش: روش تحقیق در این مقاله، تحلیلی- استدلالی- کلامی است. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که اولاً، روش معناشناسی برای استفاده در متون مذهبی ایجاد نشده و نوعی از تحمیل نابجای آن توسط ایزوتسو بر قرآن صورت گرفته است. ثانیاً، نظیر این روش با عنوان علم مناسبات، برآمده از اندیشه‌های اسلامی باحثین حوزۀ قرآن در ادبیات علوم قرآنی وجود داشته است، بی‌آنکه نیازی به بهرهگیری از روشهای دخیل باشد. ثالثاً، اگر اصراری بر بهرهگیری از روش معناشناسی- به دلایلی نظیر بین‌المللی بودن این روش یا هر دلیل دیگر- وجود دارد، پژوهشگر می‌بایست متوجه مبانی نظری آن باشد و صرفاً به عنوان یک روش و ابزار با آن برخورد کند. رابعاً، روش معناشناسی برای فهم کلام قرآن، ضعفهایی دارد که استفاده از روشهای معین نظیر تفسیر موضوعی در کنار آن ضرورت دارد.