چکیده

در دسامبر ۱۹۴۹ مارتین هایدگر در حالی که به دلیل همکاری با حزب نازی از تدریس در دانشگاه فرایبورگ منع شده بود، در باشگاه دانشگاه برمن (Bremen) چهار سخنرانی متوالی را برای جمعی از پیشه‌وران ایراد کرد. بیشتر این افراد علاقه چندانی به فلسفه یا فهم آن نداشتند؛ خرسندی آنها بیشتر به این جهت بود که برای استماع سخنان کسی گرد هم می‌آمدند که به عنوان برجسته‌ترین فیلسوف زنده کشورشان شهرت یافته بود. در این سخنرانی‌ها، هایدگر از خطری که بر عصر حاضر مستولی شده بود، سخن می‌راند. این خطر [حتی] پیش از عصر بمب اتم و شروع جنگ سردی که در آن امکان تبادل سلاح‌های هسته‌ای فاجعه‌بار برای مردم جهان و به‌ویژه مردم اروپای مرکزی خطری دائم محسوب می‌شد، وجود داشت. شاید شنوندگان سخنان هایدگر که از فلسفه چیزی نمی‌دانستند، از کلمات او اشاره به چنین وضعیتی را درمی‌یافتند و شاید خود او [نیز] از به‌کارگیری نیرو و تاثیر چنین کنایه‌ای برای جلب توجه شنوندگانش خشنود بوده است. خطری که مورد توجه هایدگر بود، به طور کلی در سطح دیگری مطرح بود.

فایل مقاله :

• آیا-هایدگر-متأخری-وجود-دارد؟-1.pdf

دانش آموخته

• زهرا گلپایگانی