چکیده

این نوشته، برای رشد و تعالی بیشتر مراسم اربعین، با سه رهیافت فرهنگ عمومی و معاشرت، مدیریت راهبردی و محتوایی، و مدیریت اجرایی و شكلی به آسیب‌ها و كاستی‌های فرهنگی این مراسم از نگاه نویسنده پرداخته است. بی‌توجهی به تفاوت‌های فرهنگی میان ملت ایران و عراق، كم‌توجهی به آداب زیارت و وجود زمینه‌ها، خطر اختلاف و نزاع میان عزاداران، ضعف سیستم آموزش زبان عربی و تمركز بر مسیر كربلا و نجف، ترویج روحیه عجب و رجای بیش ‌از حد، كمبود نغمه‌های مناسب و دو زبانه و وجود برخی نغمه‌های نامناسب، وجود عوامل غفلت‌زا، كمبود برنامه و نیرو برای تبلیغ كودكان، عزاداری‌های خرافی و عوامانه، نیاز به جهت‌دهی نذرها و خیرات موكب‌ها، وجود جریان‌های انحرافی، ضرورت تمركززدایی از روز اربعین و سامان‌دهی كاروان‌های بانوان، اسراف فراوان، زباله‌زایی و تولید و انباشت زباله و آلودگی محیط‌زیست، از جمله آسیب‌ها و كاستی‌هایی است كه در این سه رهیافت بررسی‌ شده است.