چکیده

این مقاله با مشارکت علی اکبر شوبکلایی نوشته شده و در چهارمین کنفرانس بین المللی علوم انسانی و آموزش و پرورش ارائه گردیده است. شعر و ادبیات از یک نظر بیان کمبودهای زندگی است. به تعبیر دیگر در پی پر کردن نقاط خالی زندگی است. ادبیات کوشش می کند تا روح آرمانجویی را در جامعه بیدار کند و زنده نگه دارد. شاعران بزرگ سعی دارند در آثارشان وضع موجود را به سوی کمال مطلوب هدایت کنند. نظامی شاعری جستجوگر است. یک جستجوگر اجتماعی. در هفت پیکر آرزوپروری هایی وجود دارد که پیرامون مسایل جاری جامعه می چرخد. بیان کاستی های جامعه و نشان دادن آرمان ها و آرزوهای مردم در جای جای هفت پیکر تجلی دارد. ستایش عدالت، امنیت پادشاه و جامعه آرمانی یکی از جنبه ها ی قابل بررسی در هفت پیکر است.

دانش آموخته

• عباس بخشنده بالی