مطالبهگری عبارت است از درخواست مردم و شهروندان از حاکمان برای احقاق حقوق مردم. مطالبهگری کنشی سیاسی است و هر کنش سیاسی در فقه اسلامی ضوابط و الزاماتی دارد. بررسی این موضوع هم به مردم و شهروندان و هم به دولت اسلامی در تامین حقوق ملت و دولت کمک خواهد کرد و هم از طرف دیگر سد بابی خواهد بود برای سوء استفاده از مطالبات مردمی. در این مقاله با استناد به منابع کتابخانهای و با روش تحلیلی، سعی نمودهایم ابتدا تعریف صحیحی از مطالبهگری و مفاهیم دخیل در بحث ارائه کنیم، سپس به بررسی ضوابط مطالبهگری پرداخته و در نهایت، الزامات آن را بیان کنیم. در این مقاله مطالبهگری را از دو حیث حقانگاری و تکلیفانگاری مورد بررسی قرار دادهایم. از مطالب این مقاله روشن خواهد شد که اولا مطالبهگری باید منضبط باشد و ثانیا مطالبهگری منضبط و صحیح، تاثیر زیادی در اصلاح و ارتقاء امور خواهد داشت و ثالثا مطالبهگری در برخی موارد یک تکلیف سیاسی است. عدم اضرار به غیر و حفظ نظام از جمله ضوابط بررسی شده در این مقاله است. در هر دو بخش حقنگاری و تکلیفانگاری مطالبهگری، متعلق این حق و تکلیف را بررسی کردهایم. در بخش الزامات نیز الزامات مربوط به مردم و دولت را بررسی نمودهایم. به امید آنکه هم برای مطالبهگران و هم دولت اسلامی مفید فایده باشد.