هدف پژوهش حاضر پاسخ به این سوال اساسی است که دولت اسلامی چگونه میتواند ضمن حفظ عزّت خود رابطهای با هدف تألیف قلوب را ایجاد کند؟ پژوهش بر این فرضیه استوار است که با تبیین مولفههای عزتمندی در ابعاد بینالمللی همچون، عدم افشاء اسرار و احتیاجات دولت اسلامی و عدم اتخاذ کفار به عنوان همراز و نیز تحلیل روشهای ایجاد یک رابطه دوستانه از جمله، ارائه خدمات علمی، اقتصادی و بشردوستانه و همکاری در عرصههای صنایع دفاعی با دولتهای مختلف بتوان الگویی در جهت تحقق تألیف قلوب دولتهای غیراسلامی، و در نتیجه امتثال امر به «تعالی ذیل کلمه سواء»، به عنوان مقدمه تبلیغ دین ارائه نمود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که عزّت باید شامل صلابت و مقاومت بر موضع شخص عزّتمند باشد، یعنی دولت اسلامی به راحتی از مواضع اعتقادی- سیاسی خود کوتاه نیاید و در برابر دشمن باشد. در عرصه روابط بینالملل، بازیگران دیگر این ثبات و دفاع از موضع خود را از دولت اسلامی شاهد باشند. دولت اسلامی در مسأله تألیف قلوب و جلب محبّت نباید گرفتار افراط یا تفریط گردد، چرا که با افراط کشور مقابل ممکن است درخواستهای زیاد و نابجایی مطرح نموده و چه بسا دولت اسلامی با مسائل و مشکلات امنیتی مواجه گردد، با تفریط نیز امکان اینکه تعامل محبتآمیز با دولتهای غیر مسلمان ایجاد شود؛ کاهش مییابد.
عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و علوم اسلامی
دکتری روابط بین الملل و مدرس دانشگاه باقرالعلوم (ع)