چکیده

این پژوهه به بررسی فرقه های امامیه بعد از شهادت امام حسن عسکری(ع) تا آغاز غیبت کبری می پردازد. موقعیت سیاسی و سخت گیری های خلفای عباسی برای امامان شیعه به ویژه در فاصله رحلت یک امام و جانشینی امام بعدی مشکلاتی را برای جامعه شیعی ایجاد می کرد. عده ای از شیعیان به دلیل این که در شناخت امام بعدی دچار تردید می شدند، تا مدتی سرگردان بودند و چه بسا به سمت مدعیان غیر واقی متمایل می شدند. گاهی این گروه ها به اندازه ای از بدنه اندیشه شیعی فاصله می گرفتند که به شکل فرقه یا انشعابی جدا می شدند. این مشکل بعد از امام عسکری(ع) به دلیل پنهانی بودن تولد فرزند ایشان بیشتر نمود یافت. علاوه بر این که دوران غیبت نیز آغاز شد. در کتب فرق و مذاهب از فرقه هایی در این دوران یاد شده است. به نظر می رسد نتوان به بسیاری از آنان نام فرقه نهاد. زیرا علاوه بر این که این افراد دارای پیروان زیادی نبودند، در تحولات تاریخی هم از آنان یادی نشده است. تا جایی می توان گفت آنان وجود خارجی نداشتند و یا اگر داشتند در مدت کوتاهی از بین رفتند و تنها در کتب فرق و مذاهب نام آنان آمده است.

دانش آموخته

• مجید احمدی کچایی

• فرشته کوشکی