چکیده

رونق نسبي فلسفه در اندلس دوره اسلامي، اواخر قرن پنجم و قرن ششم، است؛ يعني زمانه زندگي سه فيلسوف برجسته اندلسي ابن باجه، ابن طفيل و ابن رشد که پس از ابن سينا زندگي مي کنند. در اين دوره چهار برداشت از آراي ابن سيناي فيلسوف در اندلس ديده مي شود. جريان مخالف فلسفه كه کتاب هاي فلاسفه از جمله ابن سينا را محدود، بلکه از بين مي برد. موافقان فلسفه سه گروه اند؛ بعضي او را جدي نمي گيرند و در آثار خود نامي از او نمي برند. يک گروه در او چهره فيلسوفي را مي بينند که به مکاشفات اهميت مي دهد و چهره واقعي او را همين جنبه مي دانند و سرانجام گروه سوم روش او را جدلي مي دانند که فلسفه را در جهت کلامي سوق مي دهد. ابن باجه به او بي توجه، ابن طفيل او را فيلسوف عارف و ابن رشد او را متکلمي جدلي مي داند. فشار بر فلاسفه و فلسفه ورزي در آن روزگار و به تبع آن کم رونقي فلسفه باعث عدم شناخت دقيق ابن سينا شده بود.

فایل مقاله :

• ابن-سینا-از-دیدگاه-فلاسفه-اندلس.pdf

دانش آموخته

• نادر شکرالهی