چکیده

نگارنده در این نوشتار سعی دارد دو موضوع را مطرح سازد :نخست، معانی و مقاهیم روشنفکری و نسبت آن با دین، و دوم، مقوله روشنفکری و تاثیر و تاثرات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ;اما این دو مبحث بیشتر به خاستگاه روشنفکری در غرب، و جریان روشنفکری ایران (از آغاز دوره قاجار تا انقلاب اسلامی) اختصاص دارد .به‌زعم نگارنده کوشش برخی جناح‌های روشنفکری در ایران ماهیتی، ضد دینی، باستان‌گرایی و غرب‌گرایی دارد .وی با همین دیدگاه جریان روشنفکری در ایران را بررسی و ارزیابی می‌کند .

دانش آموخته

• محمد مهدی باباپور گل افشانی

  دانشیار دانشکده الهیات و ادیان دانشگاه شهید بهشتی