کتاب حاضر جریان فکری و سیاسی سلفیگری، گستره جغرافیایی آن و نیز ظهور و شکلگیری فرقههای افراطی را در تاریخ اسلام مورد مطالعه و پژوهش قرار میدهد. نویسنده در بخش اول به تعریف و تبیین مفهوم لغوی و اصطلاحی سلف و سلفیگری پرداخته و سپس راجع به اصول و مبانی این جریان، رویکرد و روششناسی سلفیگری و دریافت و برداشتهای آنها از قرآن و سنت بحث میکند. سلفیگری در دوران معاصر با توجه به ظهور و اندیشههای جدید از لحاظ روششناسی و معرفتشناسی و دیدگاهشان نسبت به مسایل سیاسی به شکلها و گونههای دیگری نمودار شده که مولف این موضوع را در فصول بعد بررسی میکند. وی فصولی را هم به بررسی مصداقی و مثالی سلفیگری در سه قاره هند و پاکستان و مصر و سوریه پرداخته و آنها را نام برده و به خصوصیات و مشخصات آنها هم اشاره مینماید. نگارنده بخش دوم را به تبارشناسی جریان وهابیت اختصاص داده و آنها را ذیل این عناوین: سلفیگری نقلی با محوریت احمد بن حنبل، سلفیگری اعتقادی با رویکرد کلامی با توجه به دیدگاههای ابن تیمیه و نیز سلفیگری وهابی در دوره جدید که عربستان سعودی محور و کانون اصلی آن بوده است، مورد پژوهش قرار میدهد.
اینجانب سید مهدی علیزاده موسوی، در شهر قم در خانوادهای روحانی به دنیا آمدم. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در قم گذراندم و پس از سیکل در سال ۱۳۶۲ به حوزه علمیه قم وارد شدم و در مدرسه مبارکه رضویه مقدمات را گذراندم. همزمان با تحصیل در حوزه علمیه دروس دبیرستان و سپس دانشگاه را