چکیده

پژوهش حاضر به بررسی میزان تاثیر والدین و محیط خانواده در گرایش فرزندان به اعتیاد در شهر قم پرداخته است. در این تحقیق گرایش یا عدم گرایش فرزندان به اعتیاد بر حسب محیط خانوادگی و فضای تعاملی آن مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق ‎۱۱۰ نفر از جوانان پسر ۲۵-‎۱۸ سال شهر قم با استفاده از نمونه گیری سهمیه ای از مناطق مختلف شهر انتخاب شدند که از این تعداد ‎۵۰ نفر معتاد و ‎۵۰ نفر غیر معتاد تشکیل می دهند، برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین میزان گرایش یا عدم گرایش به اعتیاد و محیط خانوادگی فرد رابطه مستقیم دارد. به عبارت دیگر رابطه مستقیم بین متغیر گرایش به اعتیاد با متغیرهای: ساختار خانواده، توجه والدین به نحوه گذران اوقات فراغت، معاشرت و همنشینی با دوستان نا هنجار و اعتیاد والدین وجود دارد. نتیجه بدست آمده نشان می دهد که بین خانواده هایی که دارای جوانان معتاد هستند با خانواده هایی که دارای جوانان غیر معتاد هستند به لحاظ خانواده و فضای تعاملی موجود در آن تفاوت وجود دارد.

دانش آموخته

• سکینه مهدی خانلو

استاد راهنما

• نعمت الله کرم اللهی

  دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام

استاد مشاور

• کریم خان محمدی

  استاد گروه مطالعات فرهنگی و ارتباطات دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام