چکیده

یکی از مهم ترین مطالعات در عرصه مطالعات خاورمیانه مقوله امنیت و وضعیت موازنه قوا در این منطقه است. در این میان شیوه موازنه سازی ایران در برابر رقبای منطقه ای خود مسئله ای بسیار پراهمیت می باشد. از جمله رقبای جمهوری اسلامی ایران در منطقه رژیم صهیونیستی است. ایران مانند دیگر کشورها همواره سعی در افزایش توازن قدرت خود به خصوص با توجه به تهدیدهای رژیم اشغالگر قدس داشته است. برای حفظ و ایجاد توازن قدرت عوامل بسیاری موثر هستند، ازجمله فعالیت های اقتصادی، افزایش قدرت نظامی و به خصوص توان موشکی، رابطه با دیگر کشورها، عضویت در اتحادیه ها و استفاده از ظرفیت جریان های همسو با جمهوری اسلامی ایران. از آنجا که در منطقه شاهد شکل گیری توازن جدید قدرت منطقه ای و تقابل ایران با رژیم صهیونیستی می باشیم ایران با استفاده از ظرفیت جریان های همسو مانند حرکت امل و حزب الله در لبنان توانسته قدرت رژیم صهیونیستی را به نفع جریان مقاومت محدود سازد. در این راستا در پایان نامه حاضر در پاسخ به این سوال اصلی که نقش جریان امل و حزب الله در شکل دهی به توازن قدرت جدید منطقه ای چیست؟ این فرضیه مورد آزمون قرار گرفت که جریان امل و حزب الله از طریق فعالیت های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و نظامی خود توانستند سبب تقویت محور مقاومت در منطقه شده و نقش تعیین کننده ای را در ایجاد توازن قدرت جدید منطقه ای ایفا نمایند.

دانش آموخته

• مجتبی نیکیان شفتی

استاد راهنما

• محمد ستوده آرانی

  دانشیار گروه مطالعات سیاسی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام معاون آموزش و فرهنگی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام

استاد مشاور

• مختار شیخ حسینی