امروزه پرسش های فراوانی در زمینه مسائل زنان در عرصه مطالعات اسلامی وجود دارد و این امر سبب رویکردهای متفاوت متفکران مسلمان به مسائل زنان می شود. گروهی به خانه نشینی او حکم می کنند و برخی از برابری کامل سخن می گوییند و در این میان دیدگاههای معتدل تری نیز وجود دارد. بنابراین می توان از سه رویکرد عمده در حوزه مطالعات زنان نام برد: سنت گرایی دینی، تجدد گرایی دینی، و اصول گرایی دینی. که هر کدام از اینها بر اساس فهم خاص خود از دین شکل می گیرند. فهم سنت گرایان فقهی- سنتی است و تجدد گرایان فهمی فقهی- تاریخی دارند و اصول گرایان فهمی فقهی- ککلامی. سوال اصلی پژوهش، این است که این جریان های فکری مذهبی چه نسبتی بین دین و فمنیسم برقرار می سازند؟ آیا رابطه سازگاری می بینند یا ناسازگاری؟ و بهاین جمع بندی رسیدیم که هر کدام از این جریان ها بر اساس فهم خاص خود از دین برداشت متفاوتی از متون دینی دارند و لذا سنت گرایان رابطه ناسازگاری بین دین و فمنیسم می بینن و تجددگرایان رابطه سازگاری کامل و اصول گرایان رابطه سازگاری مشروط به این ترتیب که قائل به تساوی حقوق زن و مرد هستند، اما تشابه حقوقی را نمی پسندند.
رئیس اداره مطالعات سیاسی و بصیرتافزایی حوزههای علمیه خواهران کشور فارغ التحصیل دکتری علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم(ع)
استاد تمام گروه علوم و اندیشه سیاسی و معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه شهید بهشتی ، رئیس پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی
استاد گروه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم، رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی