چکیده

مفهوم بازنمایی با چرخش موضوعات علوم انسانی به سمت مباحث زبان‌شناسی به‌عنوان موضوع اساسی حوزه مطالعات فرهنگی و رسانه ای تبدیل شده است. نسبت میان واقعیت و آنچه از طریق زبان یا به واسطه‌ی رسانه از واقعیت عرضه می شود، گزاره های متفاوتی را پیرامون این مفهوم مرکزی صورت‌بندی می کند. در این میان، بازنمایی به معنای برساخت معنا از طریق گفتمان مبنای پژوهش هایی است که در حوزه مطالعات فرهنگی و رسانه ای صورت می گیرد. در اینجا نیز با توجه به این رویکرد و با کار بست چارچوب مفهومی فوکو، تلاش می‌گردد تا معنا و حقیقت عناصر دینی که از طریق گفتمان ها و به واسطه‌ی فیلم برساخته می-شود، آشکار گردد. در واقع، مسئله‌ی اصلی این رساله این است که چه تعابیر مختلفی از عناصر دینی به واسطه‌ی فیلم‌های سینمای هالیوود و ایران، به مخاطبان عرضه می‌شود؟ افزون بر آن، چه شباهت یا تفاوتی میان این تعابیر مختلف وجود دارد؟ بااین‌حال فوکو، صرفاً به تحلیل‌های کلان می پردازد و معرفی ابزارهای فنی و تحلیل‌های متنی را به تعویق می گذارد. به این دلیل، از طریق خوانش متفاوت آثار فوکو و همچنین تطبیق ابزارهای برآمده از ساخت گذرایی، ساخت وجهی و پیوندهای انسجام بخش که هلیدی آنها را در قالب ساخت‌های زبانی بیان می‌کند با تکنیک‌ها و رویه‌های قدرتی که فوکو در سطح کلان آشکار می سازد، روشی بدیع با عنوان روش تحلیل قدرت به‌دست آمد. با استفاده از این روش، عنصر گفتار در فیلم‌های آواتار و اخراجی‌ها۲ به لحاظ چگونگی بازنمایی عناصر دینی بررسی و مقایسه می-شود و در نهایت نتایج ارائه می گردد.

دانش آموخته

• بنت الهدی بنائی

استاد راهنما

• ابراهیم فتحی

  همکار آموزشی گروه علوم اجتماعی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام / مدیر کل رصد دفتر تبلیفات اسلامی حوزه علمیه قم

استاد مشاور

• سید علی اصغر سلطانی

  دانشیار گروه زبان انگلیسی، دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام