چکیده

رساله حاضر با بررسی موردی کشورهای جنوب شرق آسیا و اندونزی، علل عدم اعتلای روابط جمهوری اسلامی ایران، با کشورهای این حوزه از، شرق آسیا را مورد بررسی قرار می‌دهد. پرسش اصلی در این نوشته این گونه مطرح می‌شود که فرصت‌ها و تهدیدات روابط ایران با کشورهای جنوب شرق آسیا و اندونزی کدام است؟ برای رسیدن به پاسخ سئوال مذکور، سعی برآن شده تا با بهره‌گیری از مدل سوات و تجزیه و تحلیل قوت ضعف و فرصت تهدیدات روابط ایران با کشورهای جنوب شرق آسیا با تأکید بر اندونزی، به پاسخ سئوال اصلی رساله، دست یابیم. از همین رو نویسنده، با پیش فرض متناسب نبودن روابط ایران با کشورهای حوزه جنوب شرق آسیا و اندونزی با بررسی نقاط قوت و ضعف، فرصت و تهدید در روابط با، این کشورها این ایده را مطرح می‌کند که علی‌رغم وجود نقاط قوت و پتانسیل بالای جمهوری اسلامی ایران در منطقه و جهان و همچنین وجود فرصت‌های مناسب در جهت اعتلای روابط با کشورهای حوزه جنوب شرق آسیا، نظیر نیازمندی این کشورها به انرژی و بازار ایران، تضاد با سیاست‌های خصمانه نظام سلطه، وجود نهادهای منطقه‌ای همچون «آ.سه.آن» و نهایتاً پتانسیل جمعیت میلیونی مسلمان این حوزه از شرق آسیا، اما روابط جمهوری اسلامی ایران با این کشورها به دلیل وجود ضعف‌هایی از ناحیه داخلی جمهوری اسلامی در رویکرد توسعه‌ای روابط، با کشورهای جنوب شرق آسیا و اندونزی و همچنین وجود موانعی مانند فعالیت و نفوذ گسترده کشورهای مخالف و یا رقیب جمهوری اسلامی ایران، در این منطقه از شرق آسیا و از سویی، اختلاف طرفین در اولویت‌ها، نسبت به منطقه و نظام بین‌الملل، همگی موجب عدم پویایی همان روابط اندک و عدم اعتلای آن گردیده است. کلید واژه‌ها: روابط، قوت ضعف، فرصت تهدید، جنوب شرق آسیا، اندونزی.

دانش آموخته

• سید ناصر حسینی نسب کهنوج

استاد راهنما

• محمد ستوده آرانی

  دانشیار گروه مطالعات سیاسی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام معاون آموزش و فرهنگی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام

استاد مشاور

• سید محسن میری

  دانشیار جامعه المصطفی العالمیه