چکیده

علی (ع) در طول ‎۲۵ سال خلافت خلفای نخستین اگرچه از صحنه سیاست و رزم کناره گرفت اما هرگز جامعه اسلامی و امت پیامبر را کنار نگذاشت اصولا علی (ع) در این دوران همکاری با خلافت را پذیرفت زیرا نمی بایست جامعه اسلامی از وجود شخصیتی چون علی (ع) محروم میشد کسی که میتوانست در معضلات و مشکلات نقش مهمی را ایفا کند و دستگیر جامعه اسلامی باشد و لذا علی (ع) هرگز از مشاوره و راهنمایی دریغ نکرد علی (ع) هیچ مشروعیتی برای خلفا قائ نبود و آنها را غاضبان این منصب میدانست و لذا همکاری و مشاوره حضرت هم بگونه‌ای بود که مورد استفاده خلافت جهت مشروعیت بخشیدن به خود نباشد علی (ع) از ابتدا که با ابوبکر بیعت کرد بخاطر حفظ مصالح جامعه اسلامی و دور شدن خطر تفرقه و جنگ از محدوده امت اسلامی بود و در طول این دوران هم جهت گسترش اسلام و تحکیم مبانی دین مبین اسلام همکاری خود را با خلافت قطع نکرد و همواره هرجا که منافع اسلام و امت اسلامی در بین بود حضور داشت و بر اجرای احکام الهی و سنت پیامبر تأکید داشت و هر جا که این چنین نبود مواضع خود را بیان کرد و اعتراض خود را هم بیان داشت.

دانش آموخته

• محمدطاهر یعقوبی

استاد راهنما

• حسن حضرتی

  دانشیار گروه تاریخ دانشگاه تهران

استاد مشاور

• سید حسین فلاح زاده

  دانشیار گروه تاریخ و تمدن دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام