چکیده

یکی از مهم ترین مسائل، در جوامع بشری، خودآرایی و محیط آرایی است. و بخش مهمی از زندگی معصومین (علیهم السلام ) که الگو‏های کامل جامعه بشری هستند، پرداختن به خودآرایی ظاهر و محیط آرایی پیرامون بوده است. سوال اصلی در تحقیق حاضر این است که سیره‏ ی معصومین(علیهم السلام ) در عرصه‏ های خودآرایی و محیط آرایی چگونه بوده است؟ به همین منظور سیره خودآرایی و محیط آرایی در سه دوران از حیات معصومین(علیهم السلام ) مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق در این پژوهش به لحاظ جمع آوری اطلاعات، کتابخانه‌ای است. و از روش اجرای تحقیق، توصیفی و تحلیلی است. در پاسخ به پرسش حاضر، به این نتیجه دست یافتیم که معصومین (علیهم السلام ) برای خودآرایی و محیط آرایی پیرامون خود اهمیت فراوانی قائل بوده اند و سیره معصومین (علیهم السلام) تاکید بر میانه روی در خودرایی و محیط آرایی بوده است و اقتضائات اجتماعی و شرایط محیطی هر دوره از زندگی معصومین(علیهم السلام) با یکدیگر ، متفاوت بوده است. و این اقتضائات و تفاوت های محیطی از شاخصه‏ های مهم و تاثیر گذار در میزان کمی و زیادی خودآرایی و محیط آرایی در سیره معصومین(علیهم السلام) بوده است.

دانش آموخته

• سید یاسر حسینی

استاد راهنما

• زهرا روح اللهی امیری

  عضو هیات علمی گروه تاریخ دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام

استاد مشاور

• سید حسین فلاح زاده

  دانشیار گروه تاریخ و تمدن دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام