چکیده

این پژوهش و تحقیق به نقش و جایگاه خدا محوری در عرصه مدیریت سیاسی می پردازد و از دیدگاههای خواجه نصیرالدین طوسی و هچنین از آراء امام خمینی (ره) در این باب استفاده می نمایید. در این مصاف، ( خدا محوری، مفهوم خود را در مکتب رهایی بخش اسلام ناب محمدی (ص)، جستجو نموده است، چرا که به تعبیر قرآن، تنها دین، آئین و چهارچوبه زندگی بشر، مکتب اسلام است... ان الدین عندالله الاسلام. اما امروزه، عرصه مدیریتهای سیاسی، جولانگاه آنانی است که هیچ برنامه، هدف و چهارچوبه‌ای برای حیات انسان ندارند و از درک نیازهای واقعی او، عاجز و در تامین آن نیازها، ناتوان هستند، تا آنجا که پرداختن به امیال زودگذر مادی - دنیوی و غفلت از نیازهای اساسی انسان، باعث گردیده تا مدیریتهای سیاسی، همواره بر بحرانهای جوامع مریض امروزی بیفزایند. در این میان، مدیریت سیاسی خدامحور، که مبتنی بر آموزه های اسلام است، بر اساس انسان شناسی سیاسی، به هر دو بعد مادی - معنوی او معطوف می گردد، آدمی را در صراط مستقیم به سوی اعلی علیین سوق می دهد و از سقوط او به اسفل سافلین جلوگیری می کند. مدیریت سیاسی دینی با این رسالت خطیر، خواهد توانست، زندگی فردی - اجتماعی انسان را بر اساس نیازهای دنیوی و اخروی او سامان بخشد و او را به تعالی و تکامل برساند.

دانش آموخته

• علی محمد ساکنی

استاد راهنما

• علیرضا صدرا

  دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران

استاد مشاور

• محمدتقی آل سید غفور

  عضو هیات علمی و مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام نماینده مردم شوشتر در دوره اول مجلس شورای اسلامی