جمهوری اسلامی ایران به عنوان الگوی حکومتی بی بدیل در عصر حاضر، با توجه به تفاوت مبانی هستی شناسانه و معرفت شناسانه خویش، می باید الگویی کارآمد و بومی را در مسیر خط مشی گذاری اتخاذ نماید. با توجه به اسلامی بودن حکومت، بهترین و متقن ترین منبع جهت استخراج چنین الگویی، قرآن کریم می باشد. جهت دستیابی به الگوی قرآنی خط مشی گذاری، مسیر تحقق انسجام اجتماعی، که از جمله مهمترین و پربسامدترین موضوعات موردبررسی اندیشمندان و محققین علوم اجتماعی از دیرباز تا کنون بوده است، طی بیست و سه سال نزول قرآن با استفاده از روش تحلیل مضمون و با رویکرد تفسیر تنزیلی مورد تجزیه و تحیل قرار گرفته است. به نظر می رسد الگوی خط مشی گذاری انسجام اجتماعی قرآن کریم شامل دو جریان و فرایند کلی است : جریان گفتمان سازی و استقرار گفتمان و جریان مدیریت گروه ها و افراد. چهار گام اساسی جریان اول شامل تبیین خط مشی ها، ابلاغ خط مشی ها، گسترش و استقرار خط مشی ها، و آسیب شناسی و اصلاح است. هنجارسازی و تبیین ارزش ها و ابعاد اساسی گفتمان جدید، شناسایی و طرد بینش ها و رفتارها و دال های ناشایست گفتمان غالب، تنظیم شیوه عمل در موضوعات اجتماعی مهم و مبتلابه عموم از جمله مهم ترین مضامین سازمان دهنده این جریان می باشند. چهار گام اساسی شناسایی شده در جریان مدیریت گروه ها عبارتند از: تمهید و تجهیز مجریان، استقامت و جذب حداکثری، ثبات قدم و برخورد قاطع، و تنظیم روابط امام-امت و برخورد با منافقین. این دو جریان در قالب بسترهایی از قبیل شناسایی خطرات و مخاطرات، دشمن شناسی، و توجه به سنت های الهی و با بهره گیری از شیوه های موثر از جمله انگیزش، تنظیم تدریجی، جذب حداکثری، ابلاغ و آگاه سازی، تذکر، و استمرار مدیریت شده و پیش می روند.
مدیر حوزه های علمیه خواهران
دانشیار و مدیر گروه مدیریت راهبردی دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام