جهان اجتماعی مورد مداقه رویکردهای مختلف علوم اجتماعی قرار گرفته است. جامعهشناسی پدیدهشناسی با کمک مبانی و پیشفرضهای پدیدهشناسی فلسفی، جهان اجتماعی را بازخوانی کرده و نتایجی را بدست آورده است. در این پژوهش سعی بر آن است تا این مسیر را بر اساس مبانی حکمت متعالیه طی کرده تا از طریق آن بتوانیم مناسبات انسان و جهانهای اجتماعی را از منظر حکمت متعالیه بدست آوریم. حکمت متعالیه، هستیای فراتر از فهم انسان باور دارد و انسان بر اساس فهم و همت، هستی را طی میکند. جهان اجتماعی نیز همان سپهر معنایی است که بهواسطه حرکت جوهری انسان در پرتو اتحاد علم و عالِم و معلوم به سپهر معنایی دست مییابد و آن را در فعل و کنشهای روزانه خود متجلی میسازد. اگر این سپهر معنایی با نظام معنایی توحیدی همسان باشد، جامعه فاضله را در تاریخ و موقف تمدنی خود محقق میسازد و در غیر این صورت جوامع غیرفاضله را وارد تاریخ ساخته و آن را در ضمن کنشهای خود ایجاد کرده است. این پژوهش، با روش تحلیلی – برهانی انجام شده است. کلیدواژگان: جهانهای اجتماعی، جامعهشناسی پدیدهشناختی، پدیدهشناسی فلسفی و حکمت صدرایی.
عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه باقرالعلوم (ع)
استاد حوزه و دانشگاه / عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی
عماد افروغ (زاده ۱۳۳۶ در شیراز) نویسنده، جامعهشناس و نظریهپرداز علوم اجتماعی است. او نمایندهٔ مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در دورهٔ هفتم و رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس بود. استاد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی / عضو هیات امنای دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام