چکیده

استدلال­های متفاوتی در دفاع از حق حیات جنین اقامه شده است که یکی از آنها استدلال بالقوگی جنین است. مخالفان سقط­جنین مدعی­اند بالقوگى جنین براى شخص شدن می­تواند دلیلی قوی بر اعطای حقوق اخلاقى اساسى به آنان باشد؛ یعنى این واقعیت که جنین از لحظه لقاح شخص بالقوه است و اگر پرورش یابد و امکان رشد طبیعى برایش فراهم گردد، او مسلماً تبدیل به شخص خواهد شد، دست‏کم نوعى حق حیات به او می­دهد. محافظه­کاران داشتن بالقوگی­ را دلیلی کافی برای اسناد حق حیات به جنین می­دانند و این‌گونه استدلال می­کنند که: ۱٫ کشتن انسان بالقوه، نادرست است و ۲٫ جنین انسانی انسان بالقوه است. بنابراین، کشتن جنین انسانی نادرست است. در مقابل برخی از فیلسوفان اخلاق از جمله خانم مری آن وارن که آثار ایشان مورد توجه بسیاری از فیلسوفان است، استدلال بالقوگی را برای دفاع از حق حیات جنین کارآمد نمی­داند و آن را به دلایل مختلفی رد می­کند. در این مقاله به بررسی و نقد دیدگاه وارن علیه استدلال از طریق بالقوگی بر نادرستی سقط جنین می­پردازیم. نویسندگان == فاطمه جمشیدی - علیرضا آل بویه

فایل مقاله :

• مری-وارن-و-استدلال-بالقوگی-بر-نادرستی-سقط‌جنین.pdf

استاد

• علیرضا آل بویه

  عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی