چکیده

فلسفهء عرفان به مثابهء ساحت علمی نوپدید دیر زمانی نیست که ذهن اندیشوران این حوزهء علمی‌ را به خویش معطوف داشته است.باید اذعان داشت که ناظرین به این موضوع از زوایای مختلفی‌ به این عرصه توجه کرده‌اند؛چرا که گروهی تنها به بیان رئوس ثمانیه و برخی به حقایق هستی با نگرش فیلسوفانه و تحلیل‌نگر،مبانی و مبادی و زیرساخت‌های آن را نقد و ارزیابی کرده،نگاه‌ کل‌نگر و بیرونی و فراگیر را وجههء همت علمی خویش قرار داده‌اند. فلسفهء عرفان موضوعاتی از قبیل ماهیت علم عرفان،عرفان و تجربهء دینی،اشتراکات و افتراقات،عرفان و بیان‌ناپذیری،امکان تجربهء عرفانی و حجیت کشف و شهود عرفانی،غایت و کارکردهای عرفان و مواردی از این دست را مورد بحث قرار می‌دهد. نگارنده معتقد است فضای بحث در این عرصه کاملا بکر و مفتوح بوده،اهمیت و جایگاه‌ عرفان در میان علوم و ضرروت جلوگیری از رهزنی و افراط و تفریط در این ساحت وظیفه را برای پژوهندگان این موضوع دوچندان می‌سازد گرچه نوشته حاضر نیز مقدماتی و گزینشی‌ است که باید توسط اهل فن تکمیل گردد.

فایل مقاله :

• پژوهشی-در-فلسفه-عرفان.pdf

استاد

• محمد مهدی گرجیان عربی

  استاد گروه فلسفه و کلام دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام